അവളുടെ മിഴികള്‍
നനവ്‌ തീണ്ടാതെ
തെളിഞ്ഞു കത്തുന്ന രണ്ടു ചിരാതുകള്‍.
യൌവനമൊടുങ്ങുംപോള്‍
തീരാതെ പോയ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കാണാന്‍
എനിക്കവ കടമെടുക്കണം.
അവളുടെ വാക്കുകള്‍
പിഴച്ചു പോവാതെ
അഴിഞ്ഞു ചിതറുന്ന കൊടുങ്കാറ്റുകള്‍.
പൂരിപ്പിക്കപ്പെടാത്ത
ഉത്തരങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു തീര്‍ക്കാന്‍
എനിക്കവ ശബ്ധമാക്കണം.
എന്റെ അലച്ചിലുകളുടെ തോഴീ,
നിന്റെ പ്രണയം
കുതിച്ചും, കിതച്ചും പായുന്ന പ്രകാശവേഗം.
കടമെടുക്കാതെ,
കടമായ് കൊടുക്കാതെ,
കരുതി വെക്കുക,
കടലോലമുള്ളില്‍...
